یاس فلسفی

بی خانمانی و بیابانگردی را به جان خریدم

به هر کجا که می شد سر زدم اما نیافتم

جواب این سوال فلسفی و عمیق را که

"قرمه سبزی با خامه و عسل بیشتر می چسبد

یا با چیپس سرکه ای و پاستیل گوجه فرهنگی؟"

دیگر ادامه زندگی برایم ممکن نیست...

هر بار که قرمه سبزی جلویم می گذارند

این علامت سوال وحشتناک گریبان گیرم میشود...

دچار یاس فلسفی شده ام

دنیایی از سوال درون مغزم دارم

چرا سی دی ها همگی سوراخ هستند؟

چرا کنکور را تک گزینه ای برگزار نمی کنند؟

قطارهای مترو را کی پلاک گذاری می کنند؟

مادر بزرگ کی دندان در خواهد آورد؟

چرا الاغ ها اینقدر خر هستند؟

چرا خوراک مرغ را با گوشت گوساله نمی پزند؟

چرا سیبیل بابای من نمی چرخد؟

هپلی چرا کامنت تایید نمی کند؟

چرا در سرمای زمستان از دهان ها دود بلند میشود؟

چرا گاهی از بینی آدمها چسب مایع بیرون می آید؟

"یعنی کی میتونه باشه این وقت شب" ؟

پشه ها روزها کجا می روند؟

چرا "یه توپ دارم قلقلیه سرخ و سفید و آبیه"؟

چرا توپ چهل تیکه ، واقعا چهل تیکه نیست؟

کی میشود یک نفر از زمین بیفتد در آسمان؟

چرا هسته موز اینقدر درشت است؟

هابیل با بیل قابیل را کشت یا قابیل با کلت کمری هابیل را؟

قاتل بروسلی که بود؟

در سریال پهلوانان نمی میرند

چرا همه پهلوان ها یکی یکی مردند؟

حاج زنبور عسل ، کی از مکه بر میگردد؟

"کلاغه" آخر به خانه اش خواهد رسید یا نه؟

 و اساسا چرا؟

 بیچاره ام کرده اند این سوالات فلسفی...

 دیگر مجالی برای گفتن نیست

 وگرنه سوالات من که تمامی ندارد...

 باید این مطلب را سریع ارسال کنم

 بعید نیست افت کند فشار اینترنت مان

 و سر ما بی مو می ماند آن وقت...

 امان از همسایه بغلی مان که با پمپ

 می کشد اینترنت را سمت خودش...

 باید صرفه جویی کرد در مصرف اینترنت

 که یک وقت سهمیه بندی اش نکنند...